ผมเห็นต้นฉบับภาพนี้แล้ว โทนสีออกมืดๆ
รายละเอียดสูง ประณีตวิจิตรบรรจง สวยงามมาก
ตอนนั้นผมอยู่กับพี่พัฒน์ พี่พัฒน์ใจดีให้มาหลายใบ
ผมจำไม่ได้ว่าส่งภาพนี้ไปให้ใคร
เนื่องจากตอนนั้นมีน้องๆ เขียนจดหมายมาคุยกับผมหลายคน
จะใช่อาจารย์จิวหรือเปล่าน๊อ...
ต้องขอยกความดีความชอบให้คุณพ่อของผมครับ
ตอนเด็กๆคุณแม่เคย เอาสมุดวาดเขียนที่มี รูปลายเส้นดินสอแรเงาภาพเหมือนคุณแม่มาให้ดูบ่อยๆ
เป็นการเขียนแบบตีช่องสเกล ขยายสัดส่วนจากรูปถ่ายโปสการ์ด .....
จากจุดนี้เอง...ที่ถือว่าเป็นแรงดลใจ ให้ฝึกฝนการเขียนจำลองภาพเหมือนแบบตีช่องสเกล
และรักการวาดภาพตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
ต่อมาได้ของเล่นใหม่ เป็นกระดาษก๊อปปี้จากคุณพ่อ เอามาเขียนเล่น
ทีนี้ได้ฝึกก๊อบลายเส้น รูปพระเอกมิตร ชัยบัญชา เพชรา เชาวราษฎร์ จากหน้าหนังสือพิมพ์เป็นว่าเล่นเลยครับ
ก็สั่งสมฝึกฝนแบบนกๆปลาๆมาเรื่อยๆ ตอนเป็นนักเรียนถ้ามีโอกาส
จะชอบไปดูนิทรรศการศิลปะที่หอศิลปหน้าพระลาน บ่อยมากครับ
สิ่งที่ได้ ก็จะจดจำเทคนิค การจัดวางองค์ประกอบในภาพ
แนวคิดปรัชญาในภาพ ( ตอนนั้นอาจจะดูไม่รู้เรื่อง แต่แกล้งทำเป็นดูรู้เรื่องไว้ก่อน )
ซึ่งอาจจะได้หรือไม่ได้ ก็ขอเป็นข้อมุลเก็บไว้ก่อน
แต่ก็ได้ข้อสรุปอย่างหนึ่ง...ในการไปชมงานนิทรรศการศิลปะ
ควรหลีกเลี่ยงการชวนผู้อื่นที่ไม่เคย
ชื่นชอบ หรือพิศวาสงานศิลปะไปด้วยเป็นอันขาด
มิฉะนั้นเราอาจจะต้องเสียอารมณ์กลางคันได้...........
.
