คงจะแขวนภู่กัน ไปกันหมดแล้วซีน๊ะ
จริงๆถ้าคิดว่าเป้นการพักผ่อน เป็นการผ่อนคลาย
และได้ทำในสิ่งที่รักและชอบ ก้อน่าจะหาเวลาระบายสีกัน
วันละนิดละหน่อยใช้เวลานานหน่อยค่อยๆไป เสร็จแล้วก้อ
เอามาอวดๆกัน ก้อน่าจะดีกว่าให้เฉามือไปวันๆ..
สำหรับภาพนี้เขียนนานทีเดียว หลายเดือน กว่าจะเสร็จ
เอามาอวดได้ ...เข้ามายอๆกันหน่อยนะครับ วิจารณ์กันได้เต็มที่
อย่าปล่อยให้เงียบเหงาเชียวนา...
ยังสุดยอดเหมือนเดิมเห็นแล้วมีไฟเลย
แต่วี1ภาพนี้ไม่ใช้ภู่กันไม่ใช้ซีจีไม่มีการร่างภาพใดๆทั้งสิ้น
พูดง่ายๆคือไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากลงสีไม้อย่างเดียว
ซื้อสมุดภาพ35บาทสีไม้Aligator36สีอีก155บาท
ลงสีประมาณอาทิตย์นึงไม่มีเครื่องสแกนเลยถ่ายด้วยไอแพด
ภาพอาจเบลอๆขออภัยด้วยครับ
วิจารณ์ได้เต็มที่ เตรียม
ไว้แล้ว
ลงภาพเล็กน่าดูเลย แอบแกล้งทรมานสายตาเพื่อนๆรึเปล่าครับ
ไม่ได้การ จับเอาไปขยายมาลงให้ดูกันเต็มๆตาเลยดีกว่า
มองแว๊บแรก ผ่านเลยครับ สวยคม เก็บรายละเอียดได้เนียนโค้งมน กลมกลึงทุกสัดส่วน
ไม่ว่าจะเป็นส่วนหน้าอก สะโพก บั้นท้าย และเอว
( มองไปแทบจะไม่เห็นเส้นเรนเดอร์ของสีไม้เลยครับ )
ชอบใจตรงร่องรอยยับย่นของแขนเสื้อมดแดง เหมือนจริงมากครับ
แต่คิดว่าผู้วาดคงจะต้องพบความลังเลและสับสนในชีวิตอยู่บ้างเล็กน้อย
ตรงช่วงเขียนรอยย่นแถวข้อพับแขนนี่ละครับ...
ชอบมากครับ
อยากให้ลองเขยิบไปใช้สีไม้ละลายน้ำเขียนดูบ้างครับ แล้วจะติดจาย.........
