ภาพชีวประวัติ สุนทรภู่ : โดย ครูเหม เวชกร

[cyborg0011]

มีเรื่องราวเล่าขานว่าสุนทรภู่จำต้องแต่งนิราศ"เลี้ยง"ตัวเองในคราวหนีราชภัย
แต่สมัยนั้นยุคนั้นยังไม่มีโรงพิมพ์ ยังไม่มีหนังสือเล่มเป็นกระดาษ(ยกเว้นที่เป็นตำราของชาวจีน)
คนไทยสมัยนั้นก็ไม่ได้มีการแกะไม้มาพิมพ์เป็นหนังสือซะอีกด้วย
ถ้าอย่างงั้นแล้ว แสดงว่างานนิราศของสุนทรภู่ที่เขียนจนตกทอดมาในชั้นหลังเนี่ย
ล้วนแล้วแต่ต้อง"คัดลอก"ด้วยการจารลงบนแผ่นใบลานออกขายแก่"ลูกค้า"เท่านั้น
เรื่องราวตรงนี้ไม่มีการกล่าวอ้างเลยแม้แต่ในงานของท่านเองหรือของคนร่วมยุคหรือแม้แต่นักค้นคว้าภายหลัง

ราคาหนังสือไทยของงานของสุนทรภู่ในเวลาของท่านนั้นนั้นมันมีค่างวดเท่าไหร่กันหนอ??
 

[tucb]

มีเรื่องราวเล่าขานว่าสุนทรภู่จำต้องแต่งนิราศ"เลี้ยง"ตัวเองในคราวหนีราชภัย
แต่สมัยนั้นยุคนั้นยังไม่มีโรงพิมพ์ ยังไม่มีหนังสือเล่มเป็นกระดาษ(ยกเว้นที่เป็นตำราของชาวจีน)
คนไทยสมัยนั้นก็ไม่ได้มีการแกะไม้มาพิมพ์เป็นหนังสือซะอีกด้วย
ถ้าอย่างงั้นแล้ว แสดงว่างานนิราศของสุนทรภู่ที่เขียนจนตกทอดมาในชั้นหลังเนี่ย
ล้วนแล้วแต่ต้อง"คัดลอก"ด้วยการจารลงบนแผ่นใบลานออกขายแก่"ลูกค้า"เท่านั้น
เรื่องราวตรงนี้ไม่มีการกล่าวอ้างเลยแม้แต่ในงานของท่านเองหรือของคนร่วมยุคหรือแม้แต่นักค้นคว้าภายหลัง

ราคาหนังสือไทยของงานของสุนทรภู่ในเวลาของท่านนั้นนั้นมันมีค่างวดเท่าไหร่กันหนอ??
 

   สุนทรภู่ท่านมีชีวิตอยู่ในช่วง ปี พ.ศ.2329 - 2398
   จริงๆแล้วในยุคท่านก็ได้เกิดโรงพิมพ์ของหมอบรัดเลย์แล้ว (พ.ศ.2379) แม้จะเสียเวลาล้ม
ลุกคลุกคลานในช่วงแรก กระทั่งออกบางกอกรีคอร์เดอร์ พ.ศ.2387 แต่ส่วนมากงานพิมพ์ของ
หมอบรัดเลย์จะเป็นงานเป็นการเสียส่วนมาก และในยุคนั้นน่าจะหาคนไทยที่แตกฉานการอ่าน
หนังสือได้น้อยน่าจะมีเฉพาะที่รับราชการ
    หากท่านมีอายุยืนยาวมาจนถึงปี พ.ศ.2411 น่าจะเป็นยุคทองทีเดียว หลังหมอสมิทได้ตั้ง
โรงพิมพ์และพิมพ์หนังสือจำหน่ายทั้งปกแข็งและปกอ่อน ในแนวอ่านเล่น ประโลมโลก นิทาน
บทกลอน ราคาเล่มละสลึง ว่ากันว่าขายได้เป็นล่ำเป็นสันขนาดหมอสมิทสร้างตึกได้

                                     

[tucb]

     ขนาดงานพิมพ์แล้วยังขายสลึงหนึ่ง งานคัดลอก หรือหากท่านสุนทรภู่รับแต่งเพลง
ยาว หรือบทกลอนให้ลูกค้านี่คงจะคิด เป็นไพ เป็นเฟื้อง กระมัง

                               

[tucb]

     สมัยนี้ครูบาอาจารย์ตีเด็กต้องฟ้องกระทรวงศึกษาฯ.........
     ยั่งงี้คงต้องฟ้องกรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม

                                   

   

   

[tucb]

     สุภาษิตสอนหญิง

            องค์เอวคอดกิ่วยิ่งกว่านางแบบอีก
                             /
                     

   

   

[tucb]

    ผู้ใช้ชีวิตบนเรือ ทั้งหมาทั้งแมวมีหมด

                           

   

   

[otaku]

มีนกน้อย(ในกรง)ด้วย
    \
  อาห้อยๆ

[cyborg0011]

ท่านอาจารย์เหมท่านคงเห็นว่าสุนทรภู่รจนากลอนบ่นว่าโดดเดี่ยวเอกา คงเหงานักจึงได้หาสัตว์เลี้ยงนานาที่คนไทยมักนิยมเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนมาไว้ซะครบทั้งหมาแมวนกมีพร้อมแก้เหงา
 
รู้ขึ้นมาหน่อยว่าท่านสุนทรภู่รจนาบทนิพนธืต่างๆบนกระดานก่อนจะมีคนมาจดจารคัดลอกลงวัสดุอื่นต่อไปอีกที
 

[tucb]

มีนกน้อย(ในกรง)ด้วย
    \
  อาห้อยๆ

   ถ้าแมวไล่กินนก...หมาไล่กัดแมว...คนไล่เตะหมาต่อ บนเรือคงอลหม่านแน่

                                         

[tucb]

ท่านอาจารย์เหมท่านคงเห็นว่าสุนทรภู่รจนากลอนบ่นว่าโดดเดี่ยวเอกา คงเหงานักจึงได้หาสัตว์เลี้ยงนานาที่คนไทยมักนิยมเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนมาไว้ซะครบทั้งหมาแมวนกมีพร้อมแก้เหงา
 
รู้ขึ้นมาหน่อยว่าท่านสุนทรภู่รจนาบทนิพนธืต่างๆบนกระดานก่อนจะมีคนมาจดจารคัดลอกลงวัสดุอื่นต่อไปอีกที
 

   ผลงานที่ท่านแต่งเสร็จแล้ว น่าจะคัดลอกลงสมุดไทเล่มยาวๆ ที่วางอยู่บนชั้นข้างเรือนะครับ

                                     

[tucb]

    รำพันพิลาป

   

   

[tucb]

    ภาพนี้ต้องเรียกว่า กระจัดกระจายกระเจิดกระเจิง

                           

   

   

[cyborg0011]

อาจารย์เหมวาดเป็นควายป่า แต่จริงๆแล้วน่าจะเป็นกระทิงโทนมากกว่า เพราะเป็นแ่าเมืองกาญจน์
 

[tucb]

    และแล้วก็มาถึงบทสุดท้ายของ "ภาพชีวประวัติ สุนทรภู่ โดย ครูเหม เวชกร"

                                     

   

   

[cyborg0011]

เมื่ออ่านไล่มาแต่ต้นจนจบลงหน้าสุดท้าย ก็ให้รู้สึกว่าชีวประวัติของท่านสุนทรภู่นั้นยังคงต้องมีการขุดค้น+ประมวลในรายละเอียดอีกมาก เพราะในเกร็ดประวัตินี้เพียงอาศัยบทกวีของท่านมาร้อยเรียงเคียงเรื่องราวขึ้นมา ยังไม่ครบถ้อยกระบวนชีวิตท่าน....